We kwamen terecht in een echte toneelzaal. Juf had vooraf verteld over de gewoontes en afspraken in een toneelzaal. Zo mochten we er niet praten tijdens het toneelstuk, enkel applaudisseren na het toneelstuk, best vooraf een plasje doen en niet tijdens de voorstelling,...
In de toneelzaal mochten we plaats nemen op het podium. Heel dicht bij bij de plaats waar de acteurs spelen.
Toen de grote lichten uit gingen, kwam er plots een man (acteur) op het toneel met een koffer. Het muzikaal verhaal was begonnen en nam ons mee in een amoureuze en bijna woordenloze swing.
Een jongen, een meisje en een muzikant draaien om elkaar heen en fantaseren
over droomvrouwen en echte vrouwen, over wat je kan zeggen zonder woorden, over plastieken binken en over saxofoons die blinken.
(Scatten is het virtuoos zingen van klanken en woorden zonder betekenis en gebruikt men meestal in vocale jazzimprovisaties. Omdat dit veel weg heeft van wat zangvogels doen om elkaar te verleiden, bedachten de producer(s) een swingende kleuterromance.)
De kleuters vonden het schitterend! Ze lachten af en toe, keken vol ver- en bewondering,...
Nadien vertelden ze in de klas nog over het toneelstuk en stelden sommige ook wat vragen.
Enkel mama', papa's, grootouders brachten ons met de auto naar daar en terug naar school. Dankjewel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten